concession

Occitan

Etimologia

Del latin concessio « accion de concedir ».

Prononciacion

[kunseˈsju], /kunseˈsju/, provençau [kũⁿseˈsjũⁿ], /kũⁿseˈsjũⁿ/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
concession	concessions
[kunseˈsju]	[kunseˈsjus]

concession femenin

1. Autreg qu’un poder regular fach d'una usança, d'un drech.
2. (particular) Terra que l’Estat balha als particulars que las fagan espelir.
3. (particular) Plaça dins un cementèri.
4. (figurat) Çò que s'abandona a qualqu’un dins una contèsta, dins un debat.

Reviradas

alemand: Konzession (de), Zugeständnis (de) (4) anglés: concession (en), plot (en) (3) basc: kontzesioa (eu) catalan: concessió (ca)

espanhòl: concesión (es) francés: concession (fr) italian: concessione (it) portugués: concessão (pt)

Anglés

Etimologia

Del latin concessio « accion de concedir ».

Prononciacion

[kənˈsɛʃən], /kənˈsɛʃən/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
concession	concessions
[kənˈsɛʃən]	[kənˈsɛʃənz]

concession

1. concession ^(oc) (1, 2, 4)

Francés

Etimologia

Del latin concessio « accion de concedir ».

Prononciacion

[kɔ̃sɛsjɔ̃], /kɔ̃sɛsjɔ̃/, [kɔ̃sesjɔ̃], /kɔ̃sesjɔ̃/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
concession	concessions

concession

1. concession ^(oc)