consignar

Occitan

Etimologia

Del latin consignare.

Prononciacion

[kunsinˈna], /kunsinˈna/, provençau [kũⁿsinˈna], /kũⁿsinˈna/

Sillabas

con|sig|nar

Vèrb

consignar

1. Confisar una soma d’argent per pagament ulterior.
2. Plaçar quicòm dins un depaus, una consigna.
3. Far mencion de quicòm dins un escrich.
4. Donar d'òrdres per empachar que qualqu’un sortisca, per castig.
   1. (En particular, Militar) Manténer des tropas dins lor quartièrs per mesura d’òrdre.
   2. Interdire l’accès cap endacòm.

Parents

• consigna

Traduccions

Donar d'òrdres per empachar de sortir
alemand: aufzeichnen (de) anglés: give detention (en), confin (en) (militar) basc: catalan: consignar (ca), aquarterar (ca) (militar)	espanhòl: consignar (es), es [[::es|()]] (militar) francés: consigner (fr) italian: impedire (it) portugués: aquartelar (pt) (militar)

Catalan

Etimologia

Del latin consignare.

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « consignar »

Prononciacion

Oriental [kunziŋˈna], /kunziŋˈna/

Occidental: nord-occidental [konziŋˈna], /konziŋˈna/, valencian [konziŋˈnaɾ], /konziŋˈnaɾ/

Sillabas

con|sig|nar

Vèrb

consignar

1. consignar ^(oc)
2. Destinar quicòm a un usatge determinat

Espanhòl

Etimologia

Del latin consignare.

Prononciacion

Oriental [kunziŋˈna], /kunziŋˈna/

Occidental: nord-occidental [konziŋˈna], /konziŋˈna/, valencian [konziŋˈnaɾ], /konziŋˈnaɾ/

Sillabas

con|sig|nar

Vèrb

consignar

1. consignar ^(oc)
2. Destinar quicòm a un usatge determinat

Portugués

Etimologia

Del latin consignare.

Prononciacion

Portugal [kõsigˈnaɾ], /kõsigˈnaɾ/; Brasil [kõsigə̃ˈnaɾ], /kõsigə̃ˈnaɾ/, [kõsigəˈna], /kõsigəˈna/

Sillabas

con|sig|nar

Vèrb

consignar

1. consignar ^(oc)
2. Destinar quicòm a un usatge determinat