depaus
Occitan
Etimologia
Del latin depositum
Prononciacion
/de'paus/ França (Bearn) : escotar « depaus »
Sillabas
de|paus
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| depaus | depauses |
| [de'paus] | [de'pauzes] |
depaus masculin
- Accion de depausar, de plaçar quicòm endacòm, o de balhar, de fisar una causa a qualqu’un.
- Far lo depaus d’una soma dins las mans d’un oficièr ministerial.
- Çò qu’es depausat, confiat, balhat a la garda de qualqu’un, per que siá tornat o utilizat segon sa volontat o seguissent l’intencion del balhaire.
- La caissa dels depauses e consignacions.
- Convencion facha en depausant quicòm dins las mans de qualqu’un.
- Lo depaus es un contracte de bona fe.
- Luòc ont s'entrepausa d'objèctes o de merças.
- Luòc ont qualqu’un fa debitar çò que recampa, çò que fabrica, etc.
- Aquel proprietari estabiguèt un depaus de sos vins sus la plaça.
- Luòc ont se garda de causas, per se'n servir, per l'utilizar a l’escasença.
- Lo depaus dels archius.
- Sediment qu’un fluid depausa al fons del vas ont demorèt un temps.
- (geologia) Massas de matèrias mineralas, formadas a la superficia de la planeta per las aigas, los glacièrs, low vents, los èssers organizats.
Sinonims
- Luòc ont s'entrepausa de merças :
- Çò qu'es donat en garda :
- Depaus d'un fluid, geologia :