cueire

Occitan

Etimologia

D'una forma del latin vulgar *cŏcĕre del latin classic coquere.

Prononciacion

/ˈkejre/, /ˈkejre/

Sillabas

cuei | re (2)

Vèrb

cueire (lemosin)

1. Far chaufar los aliments avant de los minjar.

Sinonims

• còser (lengadocian), (gascon), (lemosin)

Variantas dialectalas

• còier (gascon)
• còire
• coire (provençal), (vivaroaupenc)
• còder (gascon)

Traduccions

alemand: kochen (de) anglés: to cook (en) catalan: coure (ca) chèc: vařit (cs) espanhòl: cocer (es) esperanto: kuiri (eo) francés: cuire (fr)

francoprovençau/arpitan: couére (frp) ebrèu: בישל (he) (bišel) italian: cuocere (it) neerlandés: koken (nl) romanés: a găti (ro) sard: còghere (sc) sicilian: còciri (scn) naut sorab: warić (hsb)