divagar
Occitan
Etimologia
- Del latin divagari « vagar çai e lai » .
Prononciacion
/diβaˈɣa/
Sillabas
di|va|gar
Vèrb
divagar
- Errar, se trevar d'un costat e d'un autre fòra del luòc ont se deuriá èsser
- (figurat) S’escartar de la question, del subjècte de que s'escrit o se parla, se daissar anar a son imaginacion.
- (figurat) Se daissar alunhar dins sa pensada, son discors fins a aténher las limitas de la rason, desparlar, repapiar, desrasonar.
Sinonims
|
sens propre (1) |
sens figurat (3) |