fantasiá
Occitan
Etimologia
Del latin phantasia « fantauma, aparicion, aparéncia », del grèc ancian φαντασία, phantasía
Prononciacion
- lengadocian /fantasˈziɔ/
- provençau /fãⁿtaˈzi(e)/
Sillabas
fan|tas|iá
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| fantasiá | fantasiás |
| [fantasˈziɔ] | [fantasˈziɔs] |
fantasiá femenin
- Facultat de formar d'images mentals o de representacions d'objèctes absents de la realitat, de concebre de combinasons irrealas.
- Creacion ficcionala, image illusòri, nocion quimerica.
- Caprici, tintèina.
- Òbra qu'òm s'abandona al caprici de l’imaginacion o de la fantasia, s'escartan de la subjeccion a de nòrmas determinadas.
- Peça instrumentala d'estructura liura o que s'abandonèt lo formal.