filosòfa

Occitan

Etimologia

Feminin de filosòfe.

Prononciacion

/filu'zɔfo̞/, /filu'zɔfo̞/

Sillabas

fi | lo | sò | fa (3)

Nom comun

Declinason
Dialècte : provençau
Singular	Plural
filosòfa	filosòfas
[filu'zɔfo̞]

filosòfa femenin (Masculin: filosòfe)

1. Persona que practica la filosofia.
2. (per extension) Persona que cultiva sa rason, que conforma sa conducha amb de principis e trabalha a fortificar son arma contra lo destin ; persona que ten un comportament inspirat per la saviesa.
3. Persona que fai una vida tranquilla e retirada, fòra de l’embarràs deis afars.
4. (pejoratiu) Persona pensativa, que manca dau sens deis realitat.

Traduccions

anglés : philosopher (en) espanhòl : filósofa (es) francés : philisophe (fr) masculin e femenin

italian : filosofa (it) portugués : folósofa (pt)

Forma d'adjectiu

filosòfa

1. Femenin singular de filosòf / filosòfe.

Forma de vèrb

filosòfa

1. Tresena persona dau singular dau present de l'indicatiu de filisofar.
2. Segonda persona dau singular de l'imperatiu present de filisofar.