instructor

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin instructor.

Prononciacion

lengadocian /instɾytˈtu/
lengadocian, gascon /instɾykˈtu/
provençau /ĩⁿstykˈtu/

Adjectiu

instructor

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular Plural
Masculin instructor instructors
[instɾykˈtu] [instɾykˈtus]
Femenin instructritz instructrises
[instɾykˈtɾit͡s] [instɾykˈtɾizes]
Declinason
Dialècte : gascon
Singular Plural
Masculin instructor instructors
[instɾykˈtu] [instɾykˈtus]
Femenin instructora instructoras
[instɾykˈtuɾo̞] [instɾykˈtuɾo̞ss]
  1. Qu'instrutz.
  2. (Justícia) Que mena las instruccions.
    1. Un magistrat instructor.

Parents

Traduccions


Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular Plural
instructor instructors
[instɾykˈtu] [instɾykˈtus]

instructor masculin, (femenin instructora, instructritz)

  1. Aquel qu'instrutz.
    1. (en particular, militar) Aquel qu'es encargat d’ensenhar als joves soldats l’exercici e lo manejament de las armas.

Traduccions


Anglés

Etimologia

Del latin instructor.

Prononciacion

[?]

Nom comun

Declinason
Singular Plural
instructor instructors

instructor masculin, (femenin instructress)

  1. instructor (oc)

Catalan

Etimologia

Del latin instructor.

Prononciacion

/instɾukˈto/

Adjectiu

instructor

Declinason
Singular Plural
Masculin instructor instructors
Femenin instructora instructores
  1. instructor (oc)

Nom comun

Declinason
Singular Plural
instructor instructors

instructor masculin, (femenin instructora)

  1. instructor (oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin instructor.

Prononciacion

/instɾukˈtoɾ/

Adjectiu

instructor

Declinason
Singular Plural
Masculin instructor instructores
Femenin instructora instructoras
  1. instructor (oc)

Nom comun

Declinason
Singular Plural
instructor instructores

instructor masculin, (femenin instructora)

  1. instructor (oc)