Vejatz lo contengut

insulta

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin insultus « accion d’assalhir, assalt, ataca ».

Prononciacion

gascon /inˈsylto̞/; provençau /ĩⁿˈsyltə/

França (Bearn) : escotar « insulta »

Sillabas

in|sul|ta

Nom comun

Declinason
Dialècte : gascon
Singular Plural
insulta insultas
[inˈsylto̞] [inˈsylto̞s]

insulta femenin

  1. Accion o efièch d’insultar.
  2. Paraula o acte qu’insulta

Variantas dialectalas

Parents

Sinonims

Traduccions


Forma de vèrb

insulta

  1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de insultar.
  2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de insultar.

Catalan

Prononciacion

[?]

Sillabas

in|sul|ta

Forma de vèrb

insulta

  1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de insultar.
  2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de insultar.

Espanhòl

Prononciacion

[?]

Sillabas

in|sul|ta

Forma de vèrb

insulta

  1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de insultar.
  2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de insultar.

Francés

Prononciacion

[?]

Sillabas

in|sul|ta

Forma de vèrb

insulta

  1. Tresena persona del singular del passar simple de insulter.

Italian

Prononciacion

[?]

Sillabas

in|sul|ta

Forma de vèrb

insulta

  1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de insultar.
  2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de insultar.