interpelar

Occitan

Etimologia

Del latin interpellare

Prononciacion

lengadocian /inteɾpe'la/, /inteɾpe'la/

provençau /ĩⁿteʀpe'la/, /ĩⁿteʀpe'la/

Sillabas

in|ter|pe|lar

Vèrb

interpelar (lengadocian), (provençau)

1. Adreçar la paraula a qualqu'un per li demanar quicòm, especialament per li demandar d’explicar un fach, d’explicar sus actes.
2. (drech, politica, polícia) Far una interpelacion.

Variantas dialectalas

• interpellar (gascon)

Variantas dialectalas

• apostrofar
• consultar
• demandar
• interrogar
• questionar

Traduccions

alemand: auffordern (de), ausfragen (de) (drech), interpellieren (de) (politica) anglés: implore (en), beseech (en), interpellate (en) basc: catalan: interpel·lar (ca)

espanhòl: interpelar (es) francés: interpeller (fr) (abans de 1990), interpeler (fr) (ara) italian: linterpellare (it) portugués: interpelar (pt)

Espanhòl

Etimologia

Del latin interpellare

Prononciacion

/inteɾpeˈlaɾ/, /inteɾpeˈlaɾ/

Colómbia (Bogotà) : escotar « interpelar »

Sillabas

in|ter|pe|lar

Vèrb

interpelar

1. interpelar ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin interpellare

Prononciacion

Portugal /ĩtɨɾpɨˈlaɾ/, /ĩtɨɾpɨˈlaɾ/

Brasil /ĩtehpeˈlaɾ/, /ĩtehpeˈlaɾ/, /ĩteɾpeˈla/, /ĩteɾpeˈla/

Sillabas

in|ter|pe|lar

Vèrb

interpelar

1. interpelar ^(oc)