manobrar

Occitan

Etimologia

Del latin popular manuoperare, del latin classic manu (« amb la man ») e operari (« trabalhar »).

Prononciacion

/manuˈβɾa/, /manuˈβɾa/, provencau /manuˈbɾa/, /manuˈbɾa/ França (Bearn) : escotar « manobrar »

Sillabas

man|o|brar

Vèrb

manobrar

1. Far foncionar amb la man.
2. (analogia) Menar qualqu’un a agir contra sa volontat e sos intrésses.
3. (militar) Far de manòbras.
4. (militar) Art qu’un general desplega per far capitar sos projèctes, que siá per atacar l’enemic o per l’evitar.

Traduccions

alemand: manövrieren (de) anglés: RU manoeuvre (en), Eu maneuver (en) basc: catalan: maniobrar (ca)

espanhòl: maniobrar (es) francés: manœuvrer (fr) italian: manovrare (it) portugués: manobrar (pt)

Portugués

Etimologia

Del latin popular manuoperare, del latin classic manu (« amb la man ») e operari (« trabalhar »).

Prononciacion

Portugal /mɐnuˈbɾaɾ/, /mɐnuˈbɾaɾ/; Brasil /mãnoˈbɾaɾ/, /mãnoˈbɾaɾ/, /manoˈbɾa/, /manoˈbɾa/

Sillabas

man|o|brar

Vèrb

manobrar

1. manobrar ^(oc)