nocturn

Occitan

Etimologia

Del latin nocturnus

Prononciacion

/nukˈtyɾn/, /nukˈtyɾn/, /nutˈtyɾn/, /nutˈtyɾn/, provençau /nukˈtyʀn/, /nukˈtyʀn/

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	nocturn	nocturns
	[nukˈtyɾn]	[nukˈtyɾns]
Femenin	nocturna	nocturnas
	[nukˈtyɾno̞]	[nukˈtyɾno̞s]

nocturn

1. Que se debana pendent la nuèch.
2. (zoologia) Que viu de nuèch.
3. (biologia) Que las flors ne espelisson dins las sornièras.

Variantas dialectalas

• nocturne

Antonims

• diurn

Sinonims

• nuèchenc (lengadocian)
• nochenc (lengadocian)
• nueitenc (lengadocian)
• nueitiu (gascon)
• nueitau (gascon)

Traduccions

alemand: nächtlich (de) anglés: night (en), nocturnal (en) basc: catalan: nocturn (ca)

espanhòl: nocturno (es) francés: nocturne (fr) italian: notturno (it) portugués: noturno (pt)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
nocturn	nocturns
[nukˈtyɾn]	[nukˈtyɾns]

nocturn masculin

1. Una de las tres partidas de l’ofici de la nuèch, compausada de psalms e de leiçons.
2. Pèça de musica qu'es d’un caractèr suau e dolent.
3. (zoologia) Animal quue viu de nuèch.

Traduccions

alemand: Nocturne (de), Nokturne (de), Notturno (de) anglés: nocturne (en) basc: catalan: nocturn (ca)

espanhòl: nocturno (es) francés: nocturne (fr) italian: notturno (it) portugués: noturno (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin damnum « nocturnus »

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « nocturn »

Prononciacion

oriental /nukˈturn/, /nukˈturn/, occidental /nokˈtuɾn/, /nokˈtuɾn/

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	nocturn	nocturns
Femenin	nocturna	nocturnes

nocturn

1. nocturn ^(ca)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
nocturn	nocturns

nocturn masculin

1. nocturn ^(ca)