penecar

Occitan

Etimologia

De penar.

Prononciacion

/peneˈka/, /peneˈka/

Sillabas

pe|ne|car

Vèrb

penecar (lengadocian), (provençau)

1. Aver de pena, de dificultat, d'empach per far quicòm.
2. Picar del nas, se daissar anar al sòm, de segut o de drech.
3. Per una planta; s'aflaquir per causa de vielhum, malautiá, set, ...

Sinonims

Aver de pena, de dificultat, d'empach penar patir Se daissar anar al sòm de segut becar capejar capochinar

Per una planta; s'aflaquir marcir blasir rafir dessecar tressecar vielhir

Traduccions

aconsomir de segut
alemand: anglés: basc: catalan:	espanhòl: francés: italian: portugués:

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	penecar
Gerondiu	penecant
Participi passat
	singular			plural
masculin	penecat			penecats
femenin	penecada			penecadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	penèqui penèque	penecas	peneca	penecam	penecatz	penecan
Imperfach	penecavi	penecavas	penecava	penecàvem	penecàvetz	penecavan
Preterit	penequèri	penequères	penequèt	penequèrem	penequèretz	penequèron
Futur	penecarai	penecaràs	penecarà	penecarem	penecaretz	penecaràn
Condicional	penecariái	penecariás	penecariá	penecariam	penecariatz	penecarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	penèque	penèques	penèque	penèquem	penèquetz	penèquen
Imperfach	penequèssi	penequèsses	penequès penequèsse	penequèssem	penequèssetz	penequèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	peneca !	—	penèquem !	penècatz !	—
Negatiu	—	penèques pas !	—	penèquem pas !	penequetz pas !	—
Nòtas