ròs

Occitan

Etimologia

Del latin ros, roris.

Prononciacion

/rɔs/, /rɔs/

Sillabas

ròs

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
ròs	ròses
[ˈrɔs]	[ˈrɔzes]

ròs masculin, (lengadocian), (gascon)

1. Vapor d’aiga de l’atmosfèra, que se condensa per refregiment e que se depausa mai que mai suls còrses marrits conductors de calor; se ditz subretot al moment del refregiment matinal.

Variantas dialectalas

• arròs (gascon)

condensacion nacturna en general

• rosada (lengadocian, gascon, provençau)
• rosal (lengadocian)
• aiganha (lengadocian, provençau)
• aigatge (lengadocian)
• banhat (lengadocian)
• arrosada (gascon)

rosal del ser

• seren

alemand: Tau (de) masculin anglés: dew (en) binukid: hamug (bkd) breton: glizh (br) catalan: rosada (ca) femenin chèc: rosa (cs) danés: dug (da) comun espanhòl: rocío (es) masculin esperanto: roso (eo) estonian: kaste (et) finlandés: kaste (fi)

francés: rosée (fr) femenin istriòt: ruzada (ist) femenin, rozada (ist) femenin italian: rugiada (it) femenin neerlandés: dauw (nl) ongrés: harmat (hu) polonés: rosa (pl) portugués: orvalho (pt) masculin romanés: rouă (ro) femenin rus: роса (ru) femenin ucraïnian: роса (uk) femenin