trompa

Una trompa

La trompa d’elefant

La trompa d'un parpalhòl

Trompa en arquitectura

Trompe d'aiga

Occitan

Etimologia

(nom 1) D'origina onomatopeïca

(nom 2) De trompar

Prononciacion

lengadocian, gascon /ˈtɾumpo̞/, /ˈtɾumpo̞/

provençau /ˈtʀumpə/, /ˈtʀumpə/

Sillabas

trom|pa

Nom comun 1

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
trompa	trompas
[ˈtɾumpo̞]	[ˈtɾumpo̞s]

trompa femenin

1. (musica) Instrument de vent de forma envasat.
2. (zoologia) Perlongament nasal dels proboscidians (elefant, tapir).
3. (zoologia) Boca d'unes insèctes que se contunh en tub amb lo qual sucan e tiran la noiridura.
4. (anatomia) Se ditz d'unes canals corbs e envasats.
5. (arquitectura) Partida de vòlta troncada formant lo supòrt d'un obratge en salhent, permetent de cambiar de plan d'un nivèl cap a l'autre.
6. (fisica) Mena de pompa qu'utiliza un colomna d'aiga per tirar l'aire.

Derivats

• trompeta
• trompador

Locucions derivadas

• trompa d'aiga
• trompa de mercuri
• trompa de caça
• trompa de Fallopa
• trompa d’Eustaqui
• trompa marina
• trompa uterina

Sinonims

musica

• còrn

Traduccions

trompa de musica
alemand: anglés: trump (en) (passat), trumpet (en) (ara) basc: catalan: trompa (ca)	espanhòl: trompa (es) francés: trompe (fr) italian: corno (it) portugués: trompa (pt)

Nom comun 2

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
trompa	trompas
[ˈtɾumpo̞]	[ˈtɾumpo̞s]

trompa masculin o femenin

1. (dins los mots compausats unicament) Lo, la o çò que trompa, qu'engana.

Locucions derivadas

• trompa colhons
• trompa la mòrt

Forma de vèrb

trompa

1. tresena persona del singular del present de l'indicatiu de trompar
2. segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de trompar

Catalan

Etimologia

D'origina onomatopeïca

Prononciacion

oriental /ˈtɾompə/, /ˈtɾompə/, occidental /ˈtɾom.pa/, /ˈtɾom.pa/

Sillabas

trom|pa

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
trompa	trompes

trompa femenin

1. (musica, zoologia, anatomia, arquitectura, idrolica) trompa ^(oc)
2. Baudufa

Espanhòl

Etimologia

D'origina onomatopeïca

Prononciacion

/ˈtɾõ̞mpa̠/, /ˈtɾõ̞mpa̠/

Sillabas

trom|pa

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
trompa	trompas

trompa femenin

1. (musica, zoologia, anatomia, arquitectura, idrolica) trompa ^(oc)

Francés

Prononciacion

/tʁɔ̃pa/, /tʁɔ̃pa/

Sillabas

trom|pa

Forma de vèrb

trompa

1. tresena persona del singular del passar simple de tromper

Portugués

Etimologia

D'origina onomatopeïca

Prononciacion

Portugal /ˈtɾõpɐ/, /ˈtɾõpɐ/

Brasil /ˈtɾõpɐ/, /ˈtɾõpɐ/, /ˈtɾõpə/, /ˈtɾõpə/

Sillabas

trom|pa

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
trompa	trompas

trompa femenin

1. (musica, zoologia, anatomia, arquitectura, idrolica) trompa ^(oc)

Forma de vèrb

trompa

1. tresena persona del singular del present de l'indicatiu de trompar
2. segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de trompar