uissièra

Occitan

Etimologia

Del bas latin ūstium, del classic ōstium (« obertura, pòrta »).

Prononciacion

/ɥiˈsjɛɾo̞/, /ɥiˈsjɛɾo̞/, provençau /ɥiˈsjɛʀə/, /ɥiˈsjɛʀə/

Sillabas

uis|sièra

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
uissièra	uissièras
[ɥiˈsjɛɾo̞]	[ɥiˈsjɛɾo̞s]

uissièra femenin, (lengadocian) (gascon) (equivalent masculin: uissièr)

1. Oficièra que se ten dins l’antecambra dels ministres, dels nauts foncionaris, etc., per introduire las personas que recebon.
2. (analogia) Gents encargars per far lo servici de las sesilhas d'unes còrses, d'unas assembladas.
3. Oficièra publica subretot encargada de significar los actes de justícia, de mandar a l'execucion los jutjaments, etc., e qu'unes fan lo servici de las audiéncias de lor tribunal.

Variantas dialectalas

• uishèra (gascon)
• uissiera (lemosin) (provençal) vivaroalpenc)