vent
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Occitan
Ladin
![]() |
Occitan 
Etimologia
Del latin vĕntus.
Prononciacion
[ben] , [ven] (provençau)
França (Bearn) : escotar « vent »
Sillabas
vent (1)
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
vent | vents |
[ben] | [bens] |
vent masculin
- Movement natural de las massas d'aire.
- Luònh, en bas, entre las olivetas, que vistas d'en naut, semblavan una mar d'argent que lo vent rebauçava, Erau serpetejava amb dins son rebat de plecs sarrats de seda. (Max Roqueta, "Cendre Mòrta" dins Verd paradís II)
Sinonims
Derivats
Derivats
Reviradas
Ladin 
Etimologia
Del latin ventus.
Prononciacion
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : fassan | |
Singular | Plural |
vent | venc |
vent masculin
- Vent.
Variantas dialectalas
Nòta
Forma dels dialèctes fassan, de Fodom, selvan.