volant

Veire tanben : volent, volam

Occitan

Etimologia

Participi present de volar.

Prononciacion

/βu'lan/, /βu'lan/ França (Bearn) : escotar « volant »

Sillabas

vo|lant

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	volant	volants
	[βu'lan]	[βu'lans]
Femenin	volanta	volantas
	[βu'lanto̞]	[βu'lanto̞s]

volant

1. Que ten la facultat de volar, de s´envolar.
2. Qu´es pas fixe, que se plaça e se desplaça ont se vòl.
   • Fuèlha volanta se dit d’una fuèlha d’escritura o d’estamperiá qu'es pas ligada a una autra.
3. Qu´es fixe, mas qu'es pas pausat dirèctament sul sol.
   • Escalièr volant.

Sinonims

• volaire
• voladís

Traduccions

alemand: fliegende (de) anglés: flying (en) catalan: volant (ca) basc: bolantea (eu) galician: voante (gl)

espanhòl: volante (es) francés: volant (fr) italian: volante (it) portugués: volante (pt)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
volant	volants
[βu'lan]	[βu'lans]

volant masculin

1. (automobila) Organ en forma de ròda amb que se dona lo cap a un veïcul automobil.
2. (badminton) Tròç de siure, de fusta, d´òs, ... cobèrt de cuèr e empennat que pòsca un temps se sosténer en l´aire après que foguèt lançat amb una raqueta.
3. Mòla viraire d'un molin.
4. (mecanica) (elipsi) Volant d’inercia.
5. (per extension) (economia) Sèrva destinada a amortir las variacions subtas o imprevistas.
6. Garnitura aponduta a de vestits de femna, de cortina, etc.

Sinonims

Jòc

• volador (lengadocian)
• volader (gascon)
• plumalh

Rauba, teissut

• bendatge
• dorna (gascon)

Forma de vèrb

volant

1. Partici present de volar.

Catalan

Etimologia

Participi present de volar.

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « volant »

Prononciacion

Oriental: central [buˈɫan], balear [voˈɫant], [vuˈɫan]

Occidental: nord-occidental [boˈɫan], valencià [voˈɫant], [boˈɫan]

Sillabas

vo|lant

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	volant	volants
Femenin	volanta	volantes

volant

1. Volant.

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
volant	volants

volant masculin

1. Volant.

Forma de vèrb

volant

1. Participi present de volar.

Francés

Etimologia

Participi present de voler.

Prononciacion

França (Lion) : escotar « volant »

Prononciacion

/vɔ.lɑ̃/, /vɔ.lɑ̃/

Sillabas

vo|lant

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	volant	volants
	[vɔ.lɑ̃]
Femenin	volante	volantes
	[vɔ.lɑ̃t]

volant

1. Volant.

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
volant	volants
[vɔ.lɑ̃]

volant masculin

1. Volant.

Forma de vèrb

volant

1. Participi present de voler.