Occitan

Etimologia

Del latin alienatio « alienacion, cession, venda », de alienare (« alienar, vendre »), de alienus (« qu'aperten a un autre, estrangièr »), de alius (« autre »).

Prononciacion

lengadocian, gascon /aljenaˈsju/

provençau /aljenaˈsjũⁿ/

Sillabas

a|lie|na|cion

Nom comun

alienacion femenin

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
alienacion	alienacions
[aljenaˈsju]	[aljenaˈsjus]

(drech) Transferiment cap a autrú de la proprietat d'una causa qu'òm ten dins son patrimòni.
Alunhament que de las personas an las unas al respècte de las autres.
(medecina) Desvari de la ment, foliá.
(psicologia) Despossession de çò que fa venir real lo gaubi de l'existéncia; alunhament de la realitat; dependéncia per las activitats virtualas, fòra de la vida reala.
(sociologia) Al subjècte d'un pòble o d'un grop social: pèrda d'autonomia, avaliment programat de sa cultura, de sa lenga e de sa pensada, despossession de son eretatge e de sa cultura tradicionala al benefici d'una poténcia mercanda estrangièra o transnacionala. Fach de venir estrangièr del sieus terrador.