confessar

Occitan

Etimologia

Del latin confessare, fréquentatiu de confiteor « avoar ».

Prononciacion

[kumfeˈsa], /kumfeˈsa/ França (Bearn) : escotar « confessar »

Sillabas

con|fes|sar

Vèrb

confessar

1. (religion) Declarar sos pecats al tribunal de la peniténcia.
   1. Entendre un penitent en confession.
      • Lo preire que lo confessèt.
2. Reconéisser una fauta, un crim, avoar.
3. Recéisser coma vertat ; avoar.
4. Professar una cresença, una opinion.
   • Aucèt confessar sa fe politica.

Sinonims

• se confessar
• avoar

Parents

• confession
• confessaire

Traduccions

alemand: beichten (de) anglés: confess (en) basc: aitortu (eu) catalan: confessar (ca)

espanhòl: confesar (es) francés: confesser (fr) italian: confessare (it) portugués: confessar (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin confessare, fréquentatiu de confiteor « avoar ».

Prononciacion

Balearic [komfəˈsa], /komfəˈsa/; Central [kumfəˈsa], /kumfəˈsa/; Valencian [komfeˈsaɾ], /komfeˈsaɾ/

Sillabas

con|fes|sar

Vèrb

confessar

1. confessar.

Portugués

Etimologia

Del latin confessare, fréquentatiu de confiteor « avoar ».

Prononciacion

Portugal [kõfɨˈsaɾ], /kõfɨˈsaɾ/; Brasil [ˌkõfeˈsa(ʁ)], /ˌkõfeˈsa(ʁ)/

Sillabas

con|fes|sar

Vèrb

confessar

1. confessar.