avoar

Occitan

Etimologia

Del latin advocare « cridar a se » que venguèt « cridar qualqu’un coma avocat, coma defendeire ».

Prononciacion

lengadocian /aβuˈa/, /aβuˈa/; provençau /avuˈa/, /avuˈa/

Sillabas

a|vo|ar

Vèrb

avoar

1. Confessar e reconéisser que quicòn es o es pas, testimoniar de la vertat.
   • Èri, avoï ara, un pauc vergonhós.
2. Aprobar ; ratificar ; admetre.
3. Aprobar çò qu’una persona a jutjat al respècte de far segon l’autorizacion que li foguèt donada.

S'avoar

1. Se confessar ; ne demorar en acòrdi.
   • S’avoar vencut.
   • S’avoar colpable.

Derivats

• avoada / avoacion
• avoat
• desavoar
  • desavoacion
• avoable
• inavoable

Sinonims

• confessar
• declarar
• reconéisser

Traduccions

alemand: gestehen (de), bekennen (de), zugeben (de) anglés: confess (en), come clean (en) basc: aitortu (eu) catalan: confessar (ca)

espanhòl: confesar (es) francés: avoer (fr) italian: confessare (it) portugués: confissar (pt)