decent

Occitan

Etimologia

Del latin decens « convenable »

Prononciacion

lengadocian, gascon [deˈsen], /deˈsen/

provençau [deˈsẽⁿ], /deˈsẽⁿ/

Sillabas

de|cent

Adjectiu

decent

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
	Singular	Plural
Masculin	decent	decents
	[deˈsen]	[deˈsens]
Femenin	decenta	decentas
	[deˈsento̞]	[deˈsento̞s]

1. Que respècta las convenenças.
2. Qu'es confòrme a la decéncia; qu'ofensa pas la pudor dels gaitaires.
3. Convenable, regular, normal ; acceptable, sufisent.

Sinonims

convenable confòrme corrècte cortés normal onèst

Derivats

• decentament

Parents

• decéncia

Traduccions

alemand: dezent (de) anglés: decent (en) basc: catalan: decent (ca)

espanhòl: decente (es) francés: décent (fr) italian: decente (it) portugués: decente (pt)

Anglés

Etimologia

Pel francés mejan decents del latin decens « convenable »

Prononciacion

[ˈdiːsənt], /ˈdiːsənt/

Sillabas

de|cent

Adjectiu

decent

1. decent ^(en)

Catalan

Etimologia

Del latin decens « convenable »

Prononciacion

[dəˈsen], /dəˈsen/

Sillabas

de|cent

Adjectiu

decent masculin o femenin; (plurals decents)

1. decent ^(ca).