exempt

Occitan

Etimologia

Del latin exemptus « accion de levar, de tirar fòra de, d'afranquir ».

Prononciacion

[et͡sˈent], /et͡sˈent/, gascon [egzˈempt], /egzˈempt/, provençau [egzˈẽⁿpˈt], /egzˈẽⁿpˈt/

Sillabas

ex|empt

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	exempt	exempts
	[et͡sˈent]	[et͡sˈents]
Femenin	exempta	exemptas
	[et͡sˈento̞]	[et͡sˈento̞s]

exempt

1. Que, segon lo drech, un privilègi, la natura, es pas subjècte de quicòm ; qu'es pas assubjectit a quicòm.
2. Qu'es garantit de ; qu'es preservat de ; qu'es desprovesit de, liure d'una obligacion o d'una carga

Parents

• exempte

Parents

• exemptar
• exemptat
• exempcion

Sinonims

• dispensat
• franc

Traduccions

alemand: frei (de) anglés: exempt (en) basc: salbuetsi (eu) catalan: exempt (ca)

espanhòl: exento (es) francés: exempt (fr) italian: scevro (it) portugués: isento (pt)

Anglés

Etimologia

Del latin exemptus « accion de levar, de tirar fòra de, d'afranquir ».

Prononciacion

[ɪɡˈzɛmpt], /ɪɡˈzɛmpt/, gascon [ɛɡˈzɛm(p)t], /ɛɡˈzɛm(p)t/,

Sillabas

ex|empt

Nom comun

exempt masculin (plural: exempts)

1. Persona exemptada

Adjectiu

exempt

1. exempt ^(oc)

Vèrb

exempt

1. exemptar ^(oc)

Catalan

Etimologia

Del latin exemptus « accion de levar, de tirar fòra de, d'afranquir ».

Prononciacion

[et͡sˈent], /et͡sˈent/, gascon [egzˈempt], /egzˈempt/, provençau [egzˈẽⁿpˈt], /egzˈẽⁿpˈt/

Sillabas

ex|empt

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	exempt	exempts
Femenin	exempta	exemptes

exempt

1. exempt ^(oc)

Francés

Etimologia

Del latin exemptus « accion de levar, de tirar fòra de, d'afranquir ».

Prononciacion

[ɛɡzɑ̃], /ɛɡzɑ̃/

Sillabas

ex|empt

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	exempt	exempts
	[ɛɡzɑ̃]	[ɛɡzɑ̃]
Femenin	exempte	exemptes
	[ɛɡzɑ̃t]	[ɛɡzɑ̃t]

exempt

1. exempt ^(oc)