incriminar

Occitan

Etimologia

Dempuèi lo latin criminari « acusar d’un crime » amb lo prefix «in-»

Prononciacion

lengadocian, gascon /iŋkɾimiˈna/, /iŋkɾimiˈna/

provençau /ĩⁿkʀimiˈna/, /ĩⁿkʀimiˈna/

Sillabas

in|cri|mi|nar

Vèrb

incriminar

1. Acusar qualqu'un d'aver comés un crime.
2. Atribuir a qualqu'un la responsabilitat del crime.
3. Donar la valor d'un crime a un comportement qu'èra pas qu'un delicte.
4. (drech) Suspectar, metre en causa.

Sinonims

• inculpar

drech francés

• metre en examèn

Derivats

• incriminable
• incriminacion

Parents

• crime
• criminalizar

Traduccions

alemand: inkriminieren (de) anglés: incriminate (en) basc: catalan: incriminar (ca)

espanhòl: incriminar (es) francés: incriminer (fr) italian: incriminare (it) portugués: incriminar (pt)

Catalan

Etimologia

Dempuèi lo latin criminari « acusar d’un crime » amb lo prefix «in-»

Prononciacion

Oriental: /iŋkɾimiˈna/, /iŋkɾimiˈna/

Occidental: nord-occidental /iŋkɾimiˈna/, /iŋkɾimiˈna/, valencian /iŋkɾimiˈnaɾ/, /iŋkɾimiˈnaɾ/

Sillabas

in|cri|mi|nar

Vèrb

incriminar

1. incriminar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Dempuèi lo latin criminari « acusar d’un crime » amb lo prefix «in-»

Prononciacion

/iŋkɾimiˈnaɾ/, /iŋkɾimiˈnaɾ/

Sillabas

in|cri|mi|nar

Vèrb

incriminar

1. incriminar ^(oc)

Portugués

Etimologia

Dempuèi lo latin criminari « acusar d’un crime » amb lo prefix «in-»

Prononciacion

Portugal /ĩkɾimiˈnaɾ/, /ĩkɾimiˈnaɾ/

Brasil /ĩkɾĩmĩˈnaɾ/, /ĩkɾĩmĩˈnaɾ/, /ĩkɾimiˈna/, /ĩkɾimiˈna/

Sillabas

in|cri|mi|nar

Vèrb

incriminar

1. incriminar ^(oc)