intèrne

Occitan

Etimologia

Manlèu sabent del latin internus.

Prononciacion

/in'tɛɾne/, /in'tɛɾne/

Sillabas

in|tèr|ne França (Bearn) : escotar « intèrne »

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	intèrne	intèrnes
	[in'tɛɾne]	[in'tɛɾnes]
Femenin	intèrna	intèrnas
	[in'tɛɾno̞]	[in'tɛɾno̞s]

intèrne

1. Qu'es en dedins, qu'aparten al dintre.

Variantas

1. intèrn

Antonims

1. extèrne

Traduccions

alemand: innerlich (de), intern (de), inwendig (de) anglés: internal (en) ; inner (en) basc: barnekoa (eu) catalan: interior (ca), intern (ca) chèc: danés: espanhòl: interior (es), interno (es) esperanto: finlandés: francés: interne (fr)

ido: indonesian: italian: interno (it) lituanian: neerlandés: ongrés: polonés: portugués: interno (pt), interior (pt) sicilian: suedés: ucraïnian:

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
intèrne	intèrnes
[in'tɛɾne]	[in'tɛɾnes]

intèrne (femenizacion: intèrna)

1. (educacion) Dins los establiments escolars, l'escolan que demora a l’interior de l’establiment.
2. (medecina) A l'espital, l'estudiant en medecina que, après lo concors de l’Internat, ven l'ajuda del cap de servici e pren lo servici de garda.

Forma de vèrb

intèrne

1. Primièra persona del singular del present del subjonctiu de internar.
2. Tresena persona del singular del present del subjonctiu de internar.