intervenir
Occitan
Etimologia
- Del latin intervenire « se mainar de, intervenir, s'entremetre, respondre de »
Prononciacion
/interˈβeni/ França (Bearn) - Lengadocian : escotar « intervenir »
Sillabas
in|ter|ve|nir
Vèrb
intervenir
- Prene partida a quicòm, dintrar dins un afar per quin que siá interès, obligacion, necessitat.
- L’autoritat intervenguèt dins aquel afar e faguèt s'acabar los trebles.
- (especialament) (drech) Demandar d’èsser recebut dins una procedura.
- Intervenir dins un procès, al procès.
- Se far mediator dins un afar.
- Lo papa interven dins le diferent d'aqueles dos princes per los acordar.
- Escàser al mièg de, subretot dins un procès, dins un afar, en parlant de las causas.
- Seriá tròp long de dire totes los incidents qui'intervenguèron dins aquel afar.
Parents
Traduccions
Catalan
Etimologia
- Del latin intervenire « se mainar de, intervenir, s'entremetre, respondre de »
Prononciacion
Espanha (Barcelona) : escotar « intervenir »
Prononciacion
- Oriental central /intərbəˈni/, balear /intərvəˈni/
- Occidental: nord-occidental /interβeˈni/, valencian /inteɾveˈniɾ/, /inteɾβeˈniɾ/
Sillabas
in|ter|ve|nir
Vèrb
intervenir
Espanhòl
Etimologia
- Del latin intervenire « se mainar de, intervenir, s'entremetre, respondre de »
Prononciacion
escotar « intervenir »
Prononciacion
/inteɾβeˈniɾ/
Sillabas
in|ter|ve|nir
Vèrb
intervenir
Francés
Etimologia
- Del latin intervenire « se mainar de, intervenir, s'entremetre, respondre de »
Prononciacion
França (Somain) : escotar « intervenir »
Prononciacion
/ɛ̃tɛʁvəniʁ/
Sillabas
in|ter|ve|nir
Vèrb
intervenir