Occitan

Del latin quadrum « carrat ».

lengadocian, gascon /'kaðɾe/

provençau /'kadʀe/

qua|dre

Nom comun

quadre masculin

(pintura) Encastre de fusta, de marbre, de bronze, etc., sus lo qual se plaça la superficia de l'òbra, etc.
- Laid tablèu, bèl quadre.
(per mitonimia) La quita pintura, sus tela o tabla, plaçada dins un encastre, destinada mai sovent a èsser penjada a la paret.
(per extension) Environament ; païsatge o mitan a l'entorn d'una construccion, una demorança, una activitat, etc.
- Viu dins un quadre majestuós.
(fusteria) Encastre fixe format per de pèças de fusta assembladas a angles drechs.
- Lo quadre d’una pòrta, d’una chimenèia.
1. (per extension) (construccion) Ossada formada per de pòsts rigidament assemblats a de bigas.
2. (per extension) (construccion) Encastre per beton armat de forma rectangulara.
(ciclisme) Assemblatge de tubs e de tijas que dona la rigiditat a una bicicleta o a un motocicle.
(figurat) Plan o agençament de las partidas d’un obratge, de la pensada.
- Lo donèri lo quadre d'aqueste trabalh.
(militar) Ensemble dels oficièrs e sosoficièrs d’un còrs de tropas constituit, que son destinats a dirigir e unir ensemble los soldats que las compausan.
(per extension) Ensemble dels caps d'una administracióon, d'una entrepresa, d'un partit, etc., que ne forman lo nuclèu executiu.