matèria plastica

Occitan

Etimologia

De matèria e platic.

Prononciacion

lengadocian gascon /maˌtɛɾjo̞ plasˈtiko̞/, /maˌtɛɾjo̞ plasˈtiko̞/

provençau /maˈtɛɾjə plasˈtikə/, /maˈtɛɾjə plasˈtikə/

Sillabas

ma|tè|ria|plas|ti|ca

Locucion nominala

matèria plastica femenin

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
matèria plastica	matèrias plasticas
[maˌtɛɾjo̞ plasˈtiko̞]	[maˌtɛɾjo̞s plasˈtiko̞s]

1. Substància contenent un polimèr pur o associat a de cargas, de plastificants e additius, susceptible d'èsser motlat per injeccions, a caud e sota pression, per obténer de miègproduchs o objèctes coma de tubs, films, fibras, teissuts, mastics, revestiments donant una gamma fòrça espandida de materials polimèrs sintetics o artificials, amb de qualitats per exemple de transparéncia e de resisténcia als tusts.

Sinonims

• plastic

Nòta

Cal pas confondre amb: matèria elastica

Traduccions

alemand: Plastik (de), Kunststoff (de) anglés: plastic (en) basc: catalan: plàstic (ca)

espanhòl: plástico (es) francés: matière plastique (fr) italian: materia plastica (it) portugués: plástico (pt)