Occitan

Del latin modis.

lengadocian, gascon /ˈmɔðe/

escotar « mòde »

gascon /ˈmɔde/

mo|de

Nom comun

mòde masculin

(fililosofia) Biais d’èsser.
- Los mòdes de la pensada.
Biais de far.
- Dos mòdes de discussion.
(tecnica) Metòde o biais d’operar, per un agent o un grop.
- Mòde d’accion ; mòde d’intervencion.
(tecnica) Metòde o biais de foncionar, per un aparelh o un sistèma.
- Un mòde d'emplec.
Forma particulara jos que se presenta un fach, se complís una accion.
(linguistica) Caractèr d’una forma verbala susceptibla d’exprimir l’actitud del subjècte al vejaire dels eveniments exprimits (en occitan i a los mòdes: indicatiu, subjonctiu, condicional, imperatiu, infinitiu, participi).
- Quin mòde se cal conjugar lo vèrbe ?
(musica) Caduna de las disposicions particularas de la gama caracterizada per la disposicion dels tons e dels semitons.
- Mòde major e mòde minor.
(fisica) Caduna de las solucions d’una equacion de propagacion, diferenciala o de derivadas parcialas.