orguena
Occitan
Etimologia
Del latin organum « maquina ».
Prononciacion
lengadocian, gascon /uɾˈɣeno̞/ , provençau /uʀˈɣenə/
Sillabas
or|gue|na
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
orguena | orguenas |
[uɾˈɣeno̞] | [uɾˈɣeno̞s] |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/64/Cathedral_of_Albi_-_Nave_and_Organ_-_7029.jpg/220px-Cathedral_of_Albi_-_Nave_and_Organ_-_7029.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0f/Rillieux-la-Pape_-_Mus%C3%A9e_Testut-Latarjet%2C_orgue_de_pharmacien-chimiste.jpg/220px-Rillieux-la-Pape_-_Mus%C3%A9e_Testut-Latarjet%2C_orgue_de_pharmacien-chimiste.jpg)
orguena femenin
- Instrument de musica de vent, amb clavièr e pedalièr, compausat de canons o tudèls de tot biais e de grandors diferentas, provesit en aire per la bofariá passant pel trau e que se fa sonar en apiejant sus las tòcas de la consòla.
- (analogia) (geologia) Colomnas prismaticas de basalt que la disposicion paréis als canons d’una orguena.
- (analogia) Mòble presentant un assortiment de produchs.
Variantas dialectalas
Derivats
Traduccions
|