parabòla

Occitan

Etimologia

Del latin parabola, del grèc ancian παραβολή, parabolè « comparason, raprochament, encontre ».

Prononciacion

[paɾaˈβɔlo̞], /paɾaˈβɔlo̞/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
parabòla	parabòlas
[paɾaˈβɔlo̞]	[paɾaˈβɔlo̞s]

parabòla femenin

parabòla (4)

Una parabòla giganta (5).

1. (Biblic) Allegoria que conten una idèa morala subretot dins las allegorias dels tèxtes crestians.
2. Raconte allegoric.
3. Comparason.
4. (gemetria) Linha corba qur resulta de la seccion d’un còn quand es talhat per un plan parallèl a una de sas generatrises.
5. (audiovisual, telecomunicacions) (metonimia) Antena parabolica.

Parents

• parabolic
• parabolicament

Traduccions

alemand: Parabel (de), Gleichnis (de) anglés: parable (en) basc: parabola (eu) catalan: paràbola (ca)

espanhòl: parábola (es) francés: parabole (fr) italian: parabola (it) portugués: parábola (pt)