Vejatz lo contengut

peniténcia

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin paenitentia « repentiment, peniténcia » », de paenitens « pénitent », participi present actiu del vèrbe paeniteo (« plànher »).

Prononciacion

/peniˈtensjo̞/ França (Bearn) : escotar « peniténcia »

Sillabas

pe|ni|tén|cia

Nom comun

Declinason
Singular Plural
peniténcia peniténcias
[peniˈtensjo̞] [peniˈtensjo̞s]

penténcia femenin

  1. Repentida seguida d’expiacion, pentiment d’aver ofensat Dieu.
    • Anar portar sos pecats al tribunal de la peniténcia.
  2. Çò que lo prèire ordona en satisfaccion dels pecats que li foguèt confessats.
    • Son confessor li donèt per peniténcia un Pater e un Avè.
  3. Austeritats que s’impausa volontàriament per l’expiacion de sos pecats.
    • La quaresma es un temps de peniténcia.
  4. Punicion impausada per una deca.

Derivats

Parents

Traduccions