procès verbal

Occitan

Etimologia

De procès e verbal

Prononciacion

/pɾuˌses beɾˈβal/, /pɾuˌses beɾˈβal/

Sillabas

pro|cès| ver|bal

Locucion nominala

Declinason
Singular	Plural
procès verbal	procèsses verbals
[pɾuˌses beɾˈβal]	[pɾuˌseses beɾˈβals]

procès verbal (lengadocian), masculin

1. (justícia) Acte per que un gendarma, un policièr, un garda comunal, etc., constata una contravencion, un delicte.
2. Compterendut d’un fach establit per una persona qualificada, al subjècte de la relacion entre doas personas o d'una sesilha de trabalh, d’una assemblada.

Variantas dialectalas

• procès verbau (provençau, gascon)

Sinonims

• contravencion (1)
• margue (1)
• verbal (1, 2)
• rapòrt (2)

Traduccions

Acte de constatacion d’une contravencion, d’un delicte
alemand: Strafzettel (de) anglés: proceedings (en), ticket (en) basc: catalan: multa (ca)	espanhòl: multa (es) francés: procès-verbal (fr) italian: multa (it), contravvenzione (it) portugués: multa (pt)

compterendut establit per una persona qualificada
alemand: Verfahren (de) anglés: minutes (en), proceedings (en) basc: catalan: informe (ca)	espanhòl: informe (es) francés: procès-verbal (fr) italian: multa (it), contravvenzione (it) portugués: auto (pt), ata (pt)