contravencion

Occitan

Etimologia

De contravenir.

Prononciacion

/kontɾaβenˈsju/, /kontɾaβenˈsju/, provençau /kõⁿtʀavẽⁿˈsjũⁿ/, /kõⁿtʀavẽⁿˈsjũⁿ/

Sillabas

in|ti|mi|tat

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
contravencion	contravencions
[kontɾaβenˈsju]	[kontɾaβenˈsjus]

contravencion femenin

1. (drech) Accion de contravenir a una lei, a una ordonança, a un reglament, a un decrèt o a un contracte que se faguèt.
2. (particular, penal) Accion de contravenir als reglaments de polícia; per oposocion als delictes e als crimes.
3. (polícia) Verbal fach per la polícia descrivent l'acte contrari als reglaments, subretot al còdi de la rota, que sovent se jonh una injonccion de pagar.
4. (per extension) Emenda pagada a la polícia.