ressòrt
Occitan
Etimologia
De ressortir.
Prononciacion
/reˈsɔɾt/, provençau /ʀeˈsɔʀ/ França (Bearn) : escotar « ressòrt »
Sillabas
res|sòrt
Nom comun
ressòrt masculin
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| ressòrt | ressòrts |
| [reˈsɔɾt] | [reˈsɔɾts] |
- Retorn de l’estat inicial
- (fisica) Plasticitat resultant de l’estirament o de la compression.
- Organ elastic d’un mecanisme.
- (mecanica) Element d'un amortidor que servís, sus un veïcul, per contrariar los tusts e lo balanç.
- (figurat) (per extension) Activitat ; fòrça ; energia, vam.
- (figurat) (per analogia) Mejan utilizat per far capitar un objectiu, un afar.
- Domèni de competéncia.
- (drech) Espandiment de la competéncia geografica d’una juridiccion, de sa competéncia materiala, e per aquela materia la soma al delà de que sos jutjaments son susceptibles d’apellacion.
Traduccions
|
Organ elastic |
|
Drech |