restant
Aparença
Occitan
Etimologia
- De restar
Prononciacion
- lengadocian, gascon /resˈtan/
- provençau /ʀesˈtãⁿ/
Sillabas
res|tant
Adjectiu
restant masculin
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian, gascon | ||
Singular | Plural | |
Masculin | restant | restants |
[resˈtan] | [resˈtans] | |
Femenin | restanta | restantas |
[resˈtanto̞] | [resˈtanto̞s] |
- Que rèsta
Traduccions
|
Nom comun
restant masculin
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian, gascon | |
Singular | Plural |
restant | restants |
[resˈtan] | [resˈtans] |
- Çò que demòra d’un tot, d’una mai granda quantitat.
- Autra partida d'un tot.
- Çò qu'es pas estat manjat dins un repais, que foguèt utilizat
- Çò que qualqu’un abandona o refusa.
Sinonims
Çò que demòra d'un tot
Çò qu'a pas estat manjat
Traduccions
|
Forma de vèrb
restant
- participi present de restar
Catalan
Etimologia
- De restar
Prononciacion
- Oriental: central /rəsˈtan/ , balear /rəsˈtant/ , /rəsˈtan/
- Occidental: nord-occidental /resˈtan/ , valencian /resˈtant/ , /resˈtan/
Sillabas
res|tant
Adjectiu
restant masculin o femenin, (plurals: restants)
Nom comun
restant masculin
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
restant | restants |
Forma de vèrb
restant
- participi present de restar
Francés
Etimologia
- De restar
Prononciacion
- /ʁɛstɑ̃/
Sillabas
res|tant
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | restant | restants |
[ʁɛstɑ̃] | [ʁɛstɑ̃] | |
Femenin | restante | restantes |
[ʁɛstɑ̃t] | [ʁɛstɑ̃t] |
restant
Nom comun
restant masculin
Forma de vèrb
restant
- participi present de rester