rude

Occitan

Etimologia

Del latin rudis

Prononciacion

[ˈɾyðe], /ˈɾyðe/, provençal [ˈʀyde], /ˈʀyde/

Sillabas

ru|de

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	rude	rudes
	[ˈɾyðe]	[ˈɾyðes]
Femenin	ruda	rudas
	[ˈɾyðo̞]	[ˈɾyðo̞s]

rude

1. Ruf de tocar; dur.
2. Aspre de gost ; canin.
3. (figurat) Penós ; fatigant.
4. Violent ; impetuós.
5. Malaisit de passar ; rigorós.
6. Tustant, grossièr, inculte, desagradiu.
7. Desplasent, dur, sevèr.
8. Rigid, austèr.

Derivats

• rudejar
• rudesa / rudessa
• rudament

Traduccions

alemand: rauh (de) (dur), crude (de) (aspre), rude (de) (grossièr) anglés: rough (en) basc: catalan: rude (ca)

espanhòl: rudo (es) francés: rude (fr) italian: ruvido (it), rude (pt) (desagradiu) portugués: rude (pt)

Anglés

Etimologia

Del latin rudis

Prononciacion

General [ɹuːd], /ɹuːd/, [ɹɪʊ̯d], /ɹɪʊ̯d/

EUA [ɹud], /ɹud/

AUS [ɹʉːd], /ɹʉːd/

Sillabas

ru|de

Adjectiu

rude

1. rude ^(oc)

Catalan

Etimologia

Del latin rudis

Prononciacion

[ˈɾyde], /ˈɾyde/, provençal [ˈʀyde], /ˈʀyde/

Sillabas

ru|de

Adjectiu

rude masculin o femenin, (plural: rudes)

1. rude ^(oc)

Francés

Etimologia

Del latin rudis

Prononciacion

França (Somain) : escotar « rude »

Prononciacion

[ʁyd], /ʁyd/

Sillabas

ru|de

Adjectiu

rude masculin o femenin, (plural: rudes)

1. rude ^(oc)

Italian

Etimologia

Del latin rudis

Prononciacion

[ˈrude], /ˈrude/

Sillabas

ru|de

Adjectiu

rude masculin o femenin, (plural: rudi)

1. rude ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin rudis

Prononciacion

Portugal [ˈʀudɨ], /ˈʀudɨ/; Brasil [ˈɦudʒɪ], /ˈɦudʒɪ/, [ˈxudʒi], /ˈxudʒi/

Sillabas

ru|de

Adjectiu

rude masculin o femenin, (plural: rudes)

1. rude ^(oc) dins lo manca de civilitat, incult, violen, grossièr