sublimar

Occitan

Etimologia

Del latin sublimare « exaltar, glorificar ».

Prononciacion

lengadocian /syβliˈma/, /syβliˈma/, /sypliˈma/, /sypliˈma/

gascon /syβliˈma/, /syβliˈma/

provençau /sybliˈma/, /sybliˈma/

Sillabas

su|bli|mar

Vèrb

sublimar

1. (fisica) Far passar dirèctament una substància de l’estat solid cap a l'estat gasós.
2. (literari) Idealizar una persona o una causa en la purificant de d'un element material o imperfièch, impur o estrangièr.
3. (per extension) far venir sublim, mai atractiu mai bèl.
4. (psicanalisi) Transpausar de biais conscient o non sas pulsions o sos complèxes sus un plan superior, los far desviar cap a un objècte mai enauçar.

Parents

• sublim
• sublimacion
• sublimat

Antonims

fisica

• solidificar

Traduccions

alemand: sublimieren (de) anglés: sublimate (en) basc: catalan: sublimar (ca)

espanhòl: sublimar (es) francés: sublimer (fr) italian: sublimare (it) portugués: sublimar (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin sublimare « exaltar, glorificar ».

Prononciacion

Oriental: central /suβɫiˈma/, /suβɫiˈma/, balear /sub.bɫiˈma/, /sub.bɫiˈma/

Occidental: nord-occidental /suβɫiˈma/, /suβɫiˈma/

Sillabas

su|bli|mar

Vèrb

sublimar

1. sublimar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin sublimare « exaltar, glorificar ».

Prononciacion

/suβliˈmaɾ/, /suβliˈmaɾ/

Sillabas

su|bli|mar

Vèrb

sublimar

1. sublimar ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin sublimare « exaltar, glorificar ».

Prononciacion

Portugal /sublimˈaɾ/, /sublimˈaɾ/

Brasil /sublĩˈmaɾ/, /sublĩˈmaɾ/, /sublimˈa/, /sublimˈa/

Sillabas

su|bli|mar

Vèrb

sublimar

1. sublimar ^(oc)