vaccin

Occitan

Etimologia

De vaccina, eissit del latin vaccinus « al subjecte de vaca ». Lo virus avent estat istoricament pres dans las pustulas del pièg de las vacas puèi inoculat a l’èsser uman pel preservar de la variòla.

Prononciacion

[βa't͡si], /βa't͡si/

Sillabas

vac|cin

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
vaccin	vaccins
[βa't͡si]	[βa't͡sis]

vaccin masculin

1. Quina que siá substància inoculada a un individú per l’immunizar contra la malautiá que produguèt aquela substància (vaccin preventiu) o per lutar contra la malautá (vaccin terapeutic).
2. (metonimia) La quita inoculacion, la vaccinacion.

Parents

• vaccinar
• vaccinacion

alemand: Impfstoff (de), Vakzine (de) anglés: vaccine (en) catalan: vaccí (ca) espanhòl: vacuna (es)

francés: vaccin (fr) italian: vaccino (it) polonés: portugués: vacina (pt)

Francés

Etimologia

De vaccine, eissit del latin vaccinus « al subjecte de vaca ». Lo virus avent estat istoricament pres dans las pustulas del pièg de las vacas puèi inoculat a l’èsser uman pel preservar de la variòla.

Prononciacion

França (Nancí) : escotar « vaccin »

França (Cornimont) : escotar « vaccin »

Prononciacion

[vaksɛ̃], /vaksɛ̃/

Sillabas

vac|cin

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
vaccin	vaccins
[vaksɛ̃]

vaccin masculin

1. Vaccin