caneta
Aparença
Occitan
Etimologia
- (nom 1) Del genovés cannetta, diminutiu de canna
- (nom 2) De cana
- (nom 3) Del germanic *kunnan, dorga
Prononciacion
- lengadocian, gascon /kaˈneto̞/
- escotar « caneta »
- provençau /kaˈnetə/
Sillabas
ca|ne|ta
Nom comun 1
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian, gascon | |
Singular | Plural |
caneta | canetas |
[kaˈneto̞] | [kaˈneto̞s] |
caneta femenin
- (cordura, teissatge) Bobina, intèrna a la naveta, d’ont ven lo fil inferior, dins una maquina de cóser o un telièr.
Sinonims
Traduccions
|
Nom comun 2
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian, gascon | |
Singular | Plural |
caneta | canetas |
[kaˈneto̞] | [kaˈneto̞s] |
caneta femenin
Traduccions
|
Nom comun 3
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian, gascon | |
Singular | Plural |
caneta | canetas |
[kaˈneto̞] | [kaˈneto̞s] |
caneta femenin
- Anciana mesura de capacitat d'un litre aproximativament.
- Pichon contenent cilindric, ara mai sovent, en alumini, per servar una bevenda individuala, concebute per qu’òm pòsca i beure dirèctament en la portant a la boca.
Traduccions
|