cordial

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin medieval cordialis, de cor, cordis, « còr ».

Prononciacion

lengadocian /kuɾˈðjal/

Sillabas

cor|dial

Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin cordial cordials
[kuɾˈðjal] [kuɾˈðjals]
Femenin cordiala cordialas
[kuɾˈðjalo̞] [kuɾˈðjalo̞s]

cordial (lengadocian)

  1. Qu'es pròpri a reviscolar lo foncionament del còr.
  2. (figura) Que parla e agís sincèrament, amb còr.
  3. Que ven del còr, qu'es sincèr, en parlant d’una causa.
  4. Qu'es onèst e plan agradiu.
  5. Amistós.
  6. Calorós.

Variantas dialectalas

Sinonims

Derivats

Traduccions

Anglés

Etimologia

Del latin medieval cordialis, de cor, cordis, « còr ».

Prononciacion

RU /ˈkɔːdiəl/, /ˈkɔː.dʒəl/
EUA /ˈkɔɹ.di.əl/, /ˈkɔɹ.d͡ʒəl/, /ˈkɔɹ.djəl/

Sillabas

cor|dial

Adjectiu

cordial

  1. cordial (oc)

Catalan

Etimologia

Del latin medieval cordialis, de cor, cordis, « còr ».

Prononciacion

Oriental: central /kurdiˈaɫ/, balear /koɾðiˈaɫ/, /kurðiˈaɫ/
Occidental: /koɾðiˈaɫ/

Sillabas

cor|dial

Adjectiu

cordial masculin o femenin, (plurals: cordials)

  1. cordial (oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin medieval cordialis, de cor, cordis, « còr ».

Prononciacion

/koɾˈdjal/

Sillabas

cor|dial

Adjectiu

cordial masculin o femenin, (plurals: cordiales)

  1. cordial (oc)

Francés

Etimologia

Del latin medieval cordialis, de cor, cordis, « còr ».

Prononciacion

/kɔʁdjal/

Sillabas

cor|dial

Adjectiu

cordial

Declinason
Singular Plural
Masculin cordial cordiaux
[kɔʁdjal] [kɔʁdjal]
Femenin cordiale cordiales
[kɔʁdjo] [kɔʁdjal]
  1. cordial (oc)

Portugués

Etimologia

Del latin medieval cordialis, de cor, cordis, « còr ».

Prononciacion

Portugal /koɾˈdjˈaɫ/
Brasil /koɦdʒiˈaw/, /koɾˈdʒjaw/

Sillabas

cor|dial o cor|di|al

Adjectiu

cordial

  1. cordial (oc)