digerir
Occitan
Etimologia
Del latin digerere « portar d'aquí alai, destriar, escampilhar, dissòlvre, digerir ».
Prononciacion
- lengadocian /did͡ʒeˈɾi/
- gascon /diʒeˈɾi/
- provençau /did͡ʒeˈʀi/
- França (Bearn) : escotar « digerir »
- França (Bearn) - Lengadocian : escotar « digerir »
Sillabas
di|ge|rir
Vèrb
digerir
- Assimilar par l’intelligéncia.
- Aquel òme legís fòrça, mas digerís pas sas lectura.
- Per un organisme vivent, amagestrar los aliments manjats en nutriments, los assimilar, e defecar lo rafatum.
- Ten l’estomac fèble, digerís pas coma cal.
- (figurat) Tolerar quicòm que malcontenta.
- (per analogia) (quimia) Extraire, per maceracion dins lo liquid que cal, unes elements solubles contenguts dins una substància donada.
Variantas dialectalas
- deverzar (gascon)
Derivats
Traduccions
Catalan
Etimologia
Del latin digerere « portar d'aquí alai, destriar, escampilhar, dissòlvre, digerir ».
Prononciacion
- Oriental: /diʒəˈɾi/
- Occidental: nord-occidental /diʒeˈɾi/, valencian /did͡ʒeˈɾiɾ/
- Espanha (Barcelona) : escotar « digerir »
Sillabas
di|ge|rir
Vèrb
digerir
Espanhòl
Etimologia
Del latin digerere « portar d'aquí alai, destriar, escampilhar, dissòlvre, digerir ».
Prononciacion
- /dixeˈɾiɾ/
- escotar « digerir »
Sillabas
di|ge|rir
Vèrb
digerir
Portugués
Etimologia
Del latin digerere « portar d'aquí alai, destriar, escampilhar, dissòlvre, digerir ».
Prononciacion
- Portugal /diʒɨˈɾiɾ/
- Brasil /d(ʒ)iʒeˈɾi(ɾ)/
- escotar « digerir »
Sillabas
di|ge|rir
Vèrb
digerir