Occitan

Etimologia

Del latin digerere « portar d'aquí alai, destriar, escampilhar, dissòlvre, digerir ».

Prononciacion

/did͡ʒeˈɾi/, /did͡ʒeˈɾi/, gascon /diʒeˈɾi/, /diʒeˈɾi/, provneçau /did͡ʒeˈʀi/, /did͡ʒeˈʀi/ França (Bearn) : escotar « digerir » França (Bearn) - Lengadocian : escotar « digerir »

Sillabas

di|ge|rir

Vèrb

digerir

Assimilar par l’intelligéncia.
- Aquel òme legís fòrça, mas digerís pas sas lectura.
Per un organisme vivent, amagestrar los aliments manjats en nutriments, los assimilar, e defecar lo rafatum.
- Ten l’estomac fèble, digerís pas coma cal.
(figurat) Tolerar quicòm que malcontenta.
(per analogia) (quimia) Extraire, per maceracion dins lo liquid que cal, unes elements solubles contenguts dins una substéncia donada.