diluvi

Occitan

Etimologia

Del latin diluvium « aigat »

Prononciacion

lengadocian /diˈlyβi/, /diˈlyβi/

peovençau /diˈlyvi/, /diˈlyvi/

Sillabas

di|lu|vi

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
diluvi	diluvis
[diˈlyβi]	[diˈlyβis]

diluvi (lengadocian), (provençau); masculin

1. (Bíblia) Segon lo raconte biblic, l’aigat provocat per una pluèja duradissa, que cobrís tota la tèrra e faguèt perir lo genre uman, levat Noè e de sa familha (o un episòde similar dins d’autres racontes).
2. (per iperbòla) Aigat màger.
3. Pluèja fòrta.
4. (iperbòla, per extension) Causas, mai que l’aiga, que son escampilhadas, escampadas amb fòça abondància.
5. (per extension, figurat) Granda profusion de quicòm que que siá.

Variantas dialectalas

• deluvi (lengadocian, gascon)

Derivats

• diluvian

Traduccions

alemand : Sintflut (de), Sündflut (de) anglés : Flood (en) basc : dilubio (eu), uholde (eu) catalan : diluvi (ca)

espanhòl : diluvio (es) francés : déluge (fr) italian : diluvio (it) portugués : dilúvio (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin diluvium « aigat »

Prononciacion

Oriental: central /diˈɫuβi/, /diˈɫuβi/, balear /diˈɫuvi/, /diˈɫuvi/

Occidental: nord-occidental /diˈɫuβi/, /diˈɫuβi/, valencian /diˈɫuvi/, /diˈɫuvi/, /diˈɫuβi/, /diˈɫuβi/

Sillabas

di|lu|vi

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
diluvi	diluvis

diluvi masculin

1. diluvi ^(oc)