excusar

Occitan

Etimologia

Del latin excūsāre.

Prononciacion

/eskyˈza/, /eskyˈza/ França (Bearn) : escotar « excusar »

Sillabas

ex|cu|sar

Vèrb

excusar

1. Disculpar d'un biais, presentar una persona o una accion coma mens colpabla que sembla pas.
   • Cal excusar las mancas de la jovença.
2. Reconéisser una persona o una accion coma mens colpabla qu'òm cresiá, far grácia.
   • Après aver ausit son plaidejat, se pòt pas defugir de l’excusar.
3. Autorizar qualqu’un a far pas quicòm, dispensar d'una obligacion.
   • M'invitèt per sopar, lo prègui de me n'excusar.

Sinonims

• desencusar
• desculpar / disculpar
• perdonar

Antonims

• recusar
• refusar

Derivats

• excusa
• excusable
• inexcusable

Traduccions

alemand: entschuldigen (de), verzeihen (de) anglés: excuse (en), make excuses (en), justify (en), validate (en), vindicate (en), forgive (en) basc: catalan: disculpar (ca), excusar (ca), perdonar (ca)

espanhòl: excusar (es), disculpar (es), perdonar (es) francés: excuser (fr) italian: scusare (it), perdonare (it) portugués: escusar (pt), desculpar (pt), perdoar (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin excūsāre.

Prononciacion

Oriental /əkskuˈza/, /əkskuˈza/

Occidental /ekskuˈza/, /ekskuˈza/, valencian /ekskuˈzaɾ/, /ekskuˈzaɾ/

Sillabas

ex|cu|sar

Vèrb

excusar

1. excusar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin excūsāre.

Prononciacion

/ekskuˈsaɾ/, /ekskuˈsaɾ/

Sillabas

ex|cu|sar

Vèrb

excusar

1. excusar ^(oc)