gansa

Occitan

Etimologia

Del grèc ancian γαμψός « corb ».

Prononciacion

lengadocian, gascon /ˈganso̞/, /ˈganso̞/

provençau /ˈgãⁿsə/, /ˈgãⁿsə/

Sillabas

gan|sa

Nom comun

gansa femenin

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
gansa	gansas
[ˈganso̞]	[ˈganso̞s]

1. Cordinh de lana, de coton, de seda, d’aur, d’argent, etc., que servís per bordar una estòfa o per formar una brida o un anèl per i ligar un boton.
2. Cordura d'arrèst
3. Manilha plaçada sul bòrd d'un ola, d'un topin per l'agafar.
4. (provençau) Aurelheta, mervelha, bunheta.

Derivats

• gansar

Forma de vèrb

gansa

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de gansar
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de gansar