instituir

Occitan

Etimologia

Del latin instituere.

Prononciacion

[instityˈi], /instityˈi/ França (Bearn) : escotar « instituir »

Sillabas

ins|ti|tu|ir

Vèrb

instituir

1. Fondar, establir, començar quicòm amb l'intencion que perdure.
2. (drech) Nomenar, far qualqu’un son eretièr per testament.
3. Establir dins una carga, una foncion.

Parents

• institucion
• instituible
• instituidor
• institut

alemand: instituieren (de) anglés: institute (en) basc: catalan: instituir (ca)

espanhòl: instituir (es) francés: instituer (fr) italian: istituir (it) portugués: instituir (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin instituere.

Prononciacion

[instituˈi], /instituˈi/, valencian [instituˈiɾ], /instituˈiɾ/

Sillabas

ins|ti|tu|ir

Vèrb

instituir

1. instituir ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin instituere.

Prononciacion

escotar « instituir »

Prononciacion

[instiˈtwiɾ], /instiˈtwiɾ/

Sillabas

ins|ti|tuir

Vèrb

instituir

1. instituir ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin instituere.

Prononciacion

Portugal [ĩʃtiˈtwiɾ], /ĩʃtiˈtwiɾ/, Brasil [ĩʃtʃiˈtwiɾ], /ĩʃtʃiˈtwiɾ/, [ĩstʃiˈtwi], /ĩstʃiˈtwi/

Sillabas

ins|ti|tuir

Vèrb

instituir

1. instituir ^(oc)