nomenar
Occitan 
Etimologia
- Del latin nomen « nom ».
Prononciacion
- [numeˈna]
- escotar « nomenar »
Sillabas
no | me | nar (3)
Vèrb
nomenar (lengadocian)
- Atribuir, impausar un nom a una persona, una causa o une collectivitat.
- Qualificar, donar un epitèt.
- Dire lo nom d’una persona, d’una causa; dire cossí una persona, una causa se nomena.
- designar, enumerar.
- Designar, causir o instituir per una foncion o un pòst.
se nomenar
Variantas dialectalas
Sinonims
Derivats
Traduccions
Catalan 
Etimologia
Del latin nomen (nom).
Prononciacion
- Oriental: central [numəˈna] , balear [noməˈna] , [numəˈna]
- Occidental: nord-occidental [nomeˈna] , valencià [nomeˈnaɾ]
Sillabas
no | me | nar (3)
Vèrb
nomenar