Vejatz lo contengut

marbre

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin marmor eissit del grèc ancian μάρμαρος.

Prononciacion

/'maɾbɾe/

Sillabas

mar|bre

Nom comun

Declinason
Singular Plural
marbre marbres
['maɾbɾe] ['maɾbɾes]

marbre masculin

  1. (mineralogia) Mena de pèira calcària, dura e solida, que servís subretot als obratges d'escultura e d’arquitectura.
  2. Pèça del quite mineral talhat e lisat.
  3. Obratges de marbre e d'escapolons de diferents marbres.
  4. (estampariá) Taula de pèira o de metal sus que se pausa las paginas per la trabalhar.
  5. (pastissariá) Taula de pèira utilizada coma superficia de manipulacion e de refrejament.
  6. (mecanica) Superficia plana destinada verificar la geometria d’un veïcul

Variantas

Variantas dialectalas

Traduccions

Catalan

Etimologia

Del latin marmor eissit del grèc ancian μάρμαρος.

Prononciacion

/ˈmarbɾə/, /ˈmaɾβɾe/
Espanha (Barcelona) : escotar « marbre »

Sillabas

mar|bre

Nom comun

Declinason
Singular Plural
marbre marbres

marbre masculin

  1. Marbre

Francés

Etimologia

Del latin marmor eissit del grèc ancian μάρμαρος.

Prononciacion

/maʁbʁ/
França (Sant Llorenç de Cerdans) : escotar « marbre »

Sillabas

mar|bre

Nom comun

Declinason
Singular Plural
marbre marbres
[maʁbʁ]

marbre masculin

  1. Marbre