Vejatz lo contengut

marme

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin marmor eissit del grèc ancian μάρμαρος.

Prononciacion

/'maɾme/

Sillabas

mar|me

Nom comun

Declinason
Singular Plural
marme marmes
['maɾme] ['maɾmes]

marbre masculin

  1. (mineralogia) Mena de pèira calcària, dura e solida, que servís subretot als obratges d'escultura e d’arquitectura.
  2. Pèça del quite mineral talhat e lisat.
  3. Obratges de marme e d'escapolons de diferents marbres.
  4. (estampariá) Taula de pèira o de metal sus que se pausa las paginas per la trabalhar.
  5. (pastissariá) Taula de pèira utilizada coma superficia de manipulacion e de refrejament.
  6. (mecanica) Superficia plana destinada verificar la geometria d’un veïcul

Variantas

Traduccions