volatile

Un article de Wikiccionari.

Occitan

Etimologia

Del latin volatilis « que vola ».

Prononciacion

gascon /βylaˈtile/
provençau /vylaˈtile/

Adjectiu

volatile (provençau), (gascon)

Declinason
Dialècte : gascon
Singular Plural
Masculin volatile volatiles
[βylaˈtile] [βylaˈtiles]
Femenin volatila volatilas
[βylaˈtilo̞] [βylaˈtilo̞s]
  1. (quimia) Qualifica ua matèria, solida o liquida, que s’evapòra aisidament, susseptibla de se resòlvre en vapor, en gas.
  2. (electronica) Qualifica ua memòria que lo contengut s’amaga deu moment que l’alimentacion electrica es copada.
  3. (programacion) Qualifica ua variabla que la valor pòt cambiar deu moment qu'endeviénon d’escadenças estrangèras al programa que l’emplec.

Variantas dialectalas

Antonims

Que s’evapòra aisidament

Derivats

Locucions derivadas

Traduccions

Anglés

Etimologia

Pel francés mejan volatile del latin volatilis « que vola ».

Prononciacion

RU /ˈvɒləˌtaɪ(ə)l/
EUA /ˈvɑl(ə)tl̩/, /ˈvɑləˌtaɪəl/, /ˈvɑl(ə)ɾɫ̩/

Adjectiu

volatile

  1. (quimia) volatile (oc)

Nom comun

Declinason
Singular Plural
volatile volatiles

volatile

  1. Compausat volatil
  2. Variabla volatila

Francés

Etimologia

Del latin volatilis « que vola ».

Prononciacion

/vɔlatil/

Nom comun

Declinason
Singular Plural
volatile volatiles

volatile masculin

  1. collectiu volatil, polalha
  2. Volatilha, un animal volant

Forma d'adjectiu

volatile

  1. femenin singular de volatil.

Italian

Etimologia

Del latin volatilis « que vola ».

Prononciacion

/voˈlatile/

Nom comun

Declinason
Singular Plural
volatile volatili

volatile masculin o femenin

  1. collectiu volatil, polalha
  2. Volatilha, un animal volant

Adjectiu

volatile masculin o femenin, (Plurals: volatili)

  1. volatile (oc)